Interlevensbeschouwelijke dialoog in de praktijk: naar een open ontmoeting in de godsdienstles - Welkom en openingsplenum (09:15 - 10:25)

Als echte dialoog durft te confronteren, dan confronteert ze niet alleen ‘de andere’. De ware aard van oprechte dialoog zit vooral in de moed om jezelf te confronteren. En dat is niet altijd even gemakkelijk. Net daarom moeten we omzichtig omgaan met interlevensbeschouwelijke ontmoetingen. Je kan er aan beginnen vol goede bedoelingen, maar verschillende gevoeligheden kunnen het gesprek bemoeilijken. Bijgevolg moeten we rekening houden met die gevoeligheden en enkele basisprincipes in het achterhoofd houden, zoals het belang van positionaliteit, de realiteit van interne verscheidenheid en de nood aan religieuze vertaling. Pas dan zal je in de klas werkelijk tot een diepgaande interlevensbeschouwelijke dialoog komen en deze kunnen gebruiken als een spiegel voor de ziel.

Vanuit zijn eigen ervaringen met verschillende interreligieuze dialoogprojecten verheldert Jonas Slaats deze basisprincipes en past ze toe op de hedendaagse onderwijspraktijk. Van daaruit plaatst hij enkele kritische kanttekeningen bij gangbare kaders die courant gebruikt worden in het hedendaagse onderwijs en verheldert hij waarom leerkrachten de dialoog pas goed kunnen begeleiden wanneer ze de eigen ziel een spiegel hebben voorgehouden.

Als theoloog en schrijver beweegt Jonas Slaats (Gent, 1980) zich steeds op de snijlijnen van religie, politiek en mystiek. Na zijn filosofische, antropologische en theologische studies engageerde hij zich in verschillende vormen van lokaal en internationaal vredeswerk met een focus op mensenrechten, multiculturaliteit en interreligieuze dialoog. Professioneel is hij vandaag werkzaam als docent levensbeschouwelijke vakken in het hoger onderwijs.