Interlevensbeschouwelijke dialoog in de praktijk: naar een open ontmoeting in de godsdienstles - Plenum: Beeldtaal in verschillende geloofsovertuigingen met aansluitend panelgesprek (10:45 - 12:15)

Christenen beginnen al vroeg in hun geschiedenis met beeldcultuur te werken. Twee keer wordt dat sterk in vraag gesteld: de periode van het iconoclasme (8^ste eeuw) en de periode van de Reformatie (16^de eeuw), maar telkens halen de ‘beeldenvereerders’ het van de iconoclasten. Wat maakt beelden zo belangrijk voor de katholieke kerk? Wat is hun rol? Wat is hun gevaar?

Hans Geybels doceert geschiedenis van de christelijke kunst aan de Faculteit theologie en religiewetenschappen van de KU Leuven.

Zijn beelden in de islam verboden of is het verhaal genuanceerder dan dat? Deze sessie ontrafelt het spanningsveld tussen heilige terughoudendheid en rijke beeldtradities. Je duikt in de oorsprong van het verbod, de rol van overleveringen en het idee van ‘de schepping nabootsen’. Daarna onderzoek je waarom soennieten vaak waakzaam zijn tegenover heilige afbeeldingen, terwijl sjiieten figuren zoals ʿAlī’ wél verbeelden. Je zet daar de koranitische visie naast, waar het beeld zelf niet het probleem is, maar de intentie. Via kijken naar kunst, identiteit en beeldcultuur doorheen geschiedenis en klaspraktijk word je meegenomen in dit verhaal.

Mourad El Meziani behaalde een master in de Religiewetenschappen, optie Islamitische Theologie aan de KU Leuven en is lerarenopleider aan de AP Hogeschool Antwerpen. Via diverse initiatieven zet hij zich in voor het versterken van het belang van levensbeschouwelijke vorming en het bevorderen van levensbeschouwelijke geletterdheid.

Je krijgt zicht op de complexe verhouding tussen Woord en beeld in het protestants-evangelisch geloof. Hoewel het protestantisme traditioneel terughoudend is tegenover beelden, groeit het besef dat geloofstaal zelf doordrongen is van beeldspraak en symboliek. Je ontdekt hoe deze spanning historisch-theologisch is gegroeid, wat dit voor onze visuele cultuur betekent en welke impact dit heeft op de vraag hoe gesproken, geschreven en zichtbare beelden bijdragen aan een interreligieuze dialoog in het onderwijs.

Dr. Raymond R. Hausoul (1979) is gastprofessor aan de Evangelische Theologische Faculteit Leuven, waar hij doceert in de vakken christelijke geloofsleer, hermeneutiek en vakdidactiek. Daarnaast is hij deeltijds leerkracht protestants-evangelische godsdienst en auteur van talrijke publicaties over theologische thema’s, waaronder bijdragen aan de NBV21 Wetenschapsbijbel (2022) en de Jongerenbijbel (2024).